Als afronding in Albanie, kon ik nog net een nachtje kamperen met de jongste zoon S:las. Maar de gezellige avond werd een ‘heftige nacht’. Storm, regen, donder en bliksem met flinke windstoten beukten in op ons krakkemikkige lidl-tentje. Zou die het houden?!
Vaak staat er wel regen gepland, maar valt het uiteindelijk niet of een heel klein beetje. Vlak voor het slapen gaan keek ik nog even op de weer-app en zag dat er toch wat water aan zat te komen. Voor de zekerheid leende ik een hamer om de haringen het grind in te meppen, maar dat was makkelijker gezegd gedaan. Ook spande ik nog wat extra scheerlijnen aan ons gejutte budgettentje.
Rukwinden
Tegen elven viel ik in slaap. Tegen twaalven hoorde ik het donderen en zag ik de felle lichtflitsen. Ik hoorde in de verte de rukwinden tussen de heuvels aankomen en mijn tentje zwiepte een paar tellen later heen en weer. Zou die het houden?! Na een uur werd het wat rustiger en besloot ik in mijn onderbroek even te kijken of de haringen er nog in zaten. De helft was er uitgewaaid en met veel moeite probeerde ik het tentje weer vast te zetten. Met succes.
S:las en Jezus
S:las sliep heerlijk door en terwijl ik niet kon slapen, moest ik denken aan stormen in de bijbel. Dat S:las net Jezus was en heerlijk lag te slapen (in de boot), terwijl de wereld om ons heen verging. Als vader had dan de discipelrol. Ik voelde angst of het goed zou gaan of dat we ineens een bak water over ons heen zouden krijgen omdat het tentzeil was weggewaaid of losgescheurd. Een klein beetje zoals de discipelen toen, die dachten dood te gaan door het noodweer op het meer.
Stormen in je leven
Terwijl ik niet kon slapen van het natuurgeweld dacht ik aan ‘stormen in je leven’. Soms heb je tijden dat het om je heen ‘stormt’. Dat het tegenzit; ziekte, verdriet, ongelukken, zelfmoordpogingen ed. Zaken die verdrietig en/of moeilijk zijn. Wat kun je dan doen?! Ik kon niet veel en voelde me klein in m’n koepeltentje. De storm kon ik niet temmen, maar ik heb wel wat afgebeden. Niet alleen voor de veiligheid van ons tweeen, maar ook voor allerlei mensen en situaties in Nederland en Albanie. Hoewel het om me heen onrustig was, werd mijn hart toch rustig hierdoor en uiteindelijk viel ik in slaap.
De volgende morgen scheen de zon al weer snel…
