Wonende in Shkodër hebben we water genoeg om ons heen; drie rivieren, het grootste meer van de Balkan en de zee op twintig minuten afstand. De ideale combinatie om die drie te combineren met een kanotocht van bijna 50 (!) kilometer.

Het was tien kilometer meer dan we hadden verwacht, maar het was adembenemend, ongerept en prachtig om je op deze manier te verplaatsen. We zagen schildpadden allerlei watervogels en kwamen amper mensen tegen tijdens de tocht. Ook kwamen we een dode koe tegen in het water die enorm stonk en waren de bomen versierd met allerlei achtergebleven plastic. Dat was wat minder…

Volger
Deze kanotocht wilde ik al heel erg lang doen. Eigenlijk vorig jaar al, maar toen kwam het er niet van. Mijn collega zendeling had nog nooit gekanood, maar is een ras-echte ‘volger’ en doorzetter. Hij was kapot aan het einde en had lamme armen en houten billen, net als ik. Ik heb veel respect voor hem dat hij met mij mee wilde gaan, de daad bij het woord voegde en volgde, dat kan ook niet anders in een 2-persoons kano ;-). Hij zal deze ervaring nooit vergeten, en de komende dagen nog voelen in zijn lichaam.

Kamaraadschap
Zijn deelname was ook een uiting van onze vriendschap. In zijn church-plantings-project heb ik afgelopen week een kast gemaakt van afval materiaal wat nog in mijn schuur stond. In ruil daarvoor gaf hij aan dat hij deze dag met mij mee wilde gaan. Ik ben dankbaar voor de vriendschap en kamaraadschap met hem en de vriendschap tussen onze kinderen.We hadden tijdens de kanotocht mooie en waardevolle gesprekken. Hij heeft mij veel culturele lessen geleerd.

Samen uit eten
Negen uur na vertrek, kwamen we aan op het strand in Velipoje. Hij was helemaal total los en had een houten kont. Ik ging nog even een rondje varen met een bediende die de kano wel interessant vond. We hadden zomaar een gesprekje ook over het geloof.

Engelse Les
Onze vrouwen en kinderen kwamen met de auto ook naar het strand om samen te eten. Ook Erik, onze Amerikaanse vriend die een jaar lang onze kinderen vrijwillig Engelse les heeft gegeven. Het was de laatste Engelse les die vol zat met spelletjes. We hebben hem bedankt en in het zonnetje gezet. Zijn lessen waren een geschenk uit de hemel en bevorderde de onderlinge vriendschap van onze kinderen.

Waardevol
‘k heb wat spierpijn maar kijk terug op een mooie en waardevolle afsluitende dag gisteren. Vandaag een nieuwe dag met weer allerlei andere regel dingen voordat we vertrekken. Nog vijf nachtjes slapen…