Sinds Transavia Schiphol – Tirana mogelijk maakt, komen meer toeristen naar Albanië. Dat is goed voor de economie, maar wij krijgen ook meer bezoek. Afgelopen weekend waren mijn nicht en haar man op bezoek.
Vrijdagochtend 2:30 ging hun wekker om op tijd op Schiphol te zijn en rond 12:00 zaten ze bij ons in de tuin. Na een powernap gingen we aan de slag bij het weeshuis om vijf lijsten op te hangen. Uiteindelijk duurde het wat langer omdat het plafond erg broos was en het niet lukte om de lampen op te hangen. Grrrr. Soms gaat het anders dan je plant.
Zaterdagochtend wilden we naar Montenegro, maar je moest drie uur wachten voor de grens, waarschijnlijk vanwege het orthodoxe paasweekend. Gedisciplineerd wachten is moeilijk en ten slotte blokkeerde twee rijen dik de grensweg, zodat er geen verkeer meer mogelijk was en iedereen gefrustreerd raakte. We besloten om te keren en naar het Albanese strand te gaan. We waren de enige en genoten van de zon, zand, elkaar en het mooie weer.
Zondagochtend mocht ik eerst het riool schoonmaken en zijn we naar de kerk gegaan. Aan het einde van de dienst hebben we een leuke djem sessie gehad. ’s middags maakten we een mooie bergwandeling en zijn we langs de blauwe Kir-rivier gereden. De tijd vloog en we namen zondagavond afscheid van elkaar. Time flies when you have fun.
