Na twintig jaar trouwe dienst ben ik gescheiden van mijn portemonnee. Het afscheid was al eerder in gang gezet, maar werd abrupt beëindigd toen ik hem verloor afgelopen week. Wat een K-gevoel is dat zeg als je zo’n ding kwijt bent…

Twee decennia geleden heb ik hem in mijn studententijd gekocht, zo’n opvouwbare lederen portemonnee, bij wijlen, Vee en Dee. Hij ging lang mee en heeft in zijn loopbaan misschien wel 100.000 euro vervoerd. Aan het einde was tie wat dement aan het raken, het centenbakkie had een ontsluiting en regelmatig rolden er muntjes uit. 

Hoe het gebeurde
Ik had mijn ega al een cadeau-portemonnee-tip gegeven voor mijn verjaardag in november, maar afgelopen donderdag namen we abrupt definitief afscheid. Geen tijd voor condoleances, mooie bedankwoorden of bloemen.

Juist tijdens het ‘goed doen’, ging het mis. Het gebeurde tijdens het uitdelen van een voedselpakket aan een tienermoeder, plus een bonuspakket van babybed, babykleertjes en toebehoren. De doos met het voedselpakket begaf het op de stoep. Ik bukte om het voedsel weer terug te leggen in de doos en de doos goed te ondersteunen. Waarschijnlijk is de portemonnee uit mijn kleine broekzak gerold en bleef op de rand van stoep liggen. Tien minuten waren we binnen en na terugkomst bij de auto merkte ik dat ik wat mistte.

Kostbare inhoud
Camera’s hingen er niet en rondhangende mannen hadden niets gezien of gevonden. Natuurlijk niet. Mijn lederen portemonnee was weinig meer waard, maar de inhoud was kostbaar. Bankpassen, rijbewijs, OV-pas en wat pasfoto’s van familieleden. Allemaal weg. Ik had juist in die periode veel uitgaven te doen, voedselpakketten, hout en andere dingen moest ik aanschaffen. Alles doe ik hier cash en had extra geld uit de kluis gehaald voor deze betalingen.

Gebed & rust
De dag erna dacht ik elke minuut wel even aan de portemonnee en hoe ik de geschiedenis kon veranderen. Op de computer kan je nog ctrl + Z doen, maar dat kan in het eggie niet. Aan het begin had ik nog een beetje hoop, en vroeg juist gebed voor rust in deze situatie. Het is de eerste keer dat dit me gebeurd en misschien heeft God er wel een bedoeling mee. Dat hij de portemonnee tot zegen laat zijn van de vinder en dat hij/zij God op zijn blote knieën dankt voor deze ‘wonderbaarlijke’ vondst.

Het kan erger
Toen ik mijn verhaal deelde met mijn Albanese collega, gaf hij aan dat hij zijn portemonnee ook wat kwijtgeraakt. Erger nog, dat die was gestolen in het stadion. passen + 200 euro contant en 30.000 lek (zo’n € 220). En dat voor de kerstdagen. Dan heb je niet feest aan het einde van het jaar.

En nu?!
De bankpassen heb ik geblokkeerd en nieuwe aangevraagd. Een nieuw rijbewijs ook, OV-kaart moet ik nog regelen. Ondertussen is er iemand die ik heb gevraagd om de passen vanuit NL naar Albanië te transporteren. Tot die tijd probeer ik minder te rijden met de auto in Albanië. En last but not least, deze blog helpt me in het verwerkingsproces om het verlies van mijn portemonnee een plekje te geven.