Elke dag is weer anders. Vandaag wilde )osia even kijken in de garage of de kip een eitje had gelegd. Toen zag hij opeens beweging bij een stapel dozen. Na inspectie bleek er een kat in te zitten. Toen ik (Ja:ro) even ging kijken blies de agressieve ‘mini tijger’ mij omver, zodat de adrealine door mijn lijf pompte. Als anti-katten liefhebber wilde ik een deksel over de doos doen en de doos wegzetten, maar de kat sprong in een split second ‘out of the box’ en blies hard om zich heen en vluchtte door de garagedeur.
Toen we in de doos keken zagen we drie kleine zwart witte poesjes. Ach, was een poepies. Zelf als katten hater vond ik dit wel een schattig beeld. Natuurlijk even met ze op de foto en dan brengen we ze naar de buren, want va hen is de moeder poes. Maar van beide buren waren de poesjes niet. ‘Nee, de poes van hen was bij de dokter geweest en kon geen kleintjes meer krijgen…’. Een poesje woog 275 gram en is ongeveer drie weken oud.
Dus wat doe je dan?! De buurvrouw wilde de kleintjes wel ‘wegbrengen’, maar dat konden we niet over ons hart verkrijgen. Zeker nadat onze gevoelige )osia er zelfs stil van moest huilen, met de gedachte dat de poesjes zouden overlijden…, doordat we ze aan hun lot zouden overlaten.
De doos zetten we maar in de zon, zodat de kleintjes het niet koud kregen, maar dat was niet een definitieve oplossing. De buurvrouw kwam nog langs om de doos weg te brengen, maar Fran(ien kon het niet over haar moederhart verkrijgen om de doos met inhoud mee te geven. Uiteindelijk kwam moederpoes weer in de doos.
Maar een doos buiten is niet waterproof en ik besloot om moederpoes weg te jagen en de doos onder de trap te zetten. Zo gezegd zo gedaan. Na een paar uur was moederpoes weer bij de doos en waren de kittens uitbundig blij.
Na verloop van tijd zat er nog maar een poesje in de doos. Bij het avondeten baden we uiteraard voor de poesjes en voor een goede oplossing. Nu zijn alle poesjes ‘verhuisd door hun eigen moeder, naar een veilige plek, wederom in de schuur. Maar in een ander gedeelte van de schuur, waar de spullen van de eigenaar staan.
Voorlopig gedogen we de donzige dotjes, maar over een aantal weken zijn ze groot genoeg en gaan we ze waarschijnlijk deporteren, verhuizen. Maar dat zien we te zijner tijd wel. Ze kunnen trouwens gratis bij ons worden afgehaald.
