In de kerkdienst, afgelopen zondag, werd er al gebeden voor al die Korcaren die door de griep geveld thuis op bed lagen. En ja, de zaal was inderdaad leger dan normaal. Gelukkig hebben wij de griepprik nog gehad, vlak voor vertrek. Dus wij zitten ‘save’, dachten we…
Bijzonder om te zien dus, dat er woensdag 66,6 % van de kinderen in de klas een pyjama aan had. Ziek, maar net niet zo ziek dat je ervoor in je bed blijft liggen. Moeder zei: “Probeer maar, als het niet lukt, kun je altijd weer naar huis terug komen. Ik ben wel thuis.” De juf zei: “We zullen wel zien hoe het gaat.” En ach, het ging wel aardig. Niet alles kwam binnen wat de juf zei. Er werd ook wat glazig gekeken. Maar het belangrijkste: er werd toch onderwezen.
De griepprik heeft dus wel geholpen, want er is nog geen een dag verzuimd door de oudste twee. Alleen Efraïm was donderdag wel echt ziek. Hij heeft wat filmpjes (natuurlijk educatieve!!) gekeken, terwijl hij op de bank lag. Wel een raar idee dat 1/3 van de klas niet aanwezig is.
Het resultaat is op dit moment dat we een beetje snotterig door het huis lopen, dat we iets sneller moe zijn en dat de zon buiten heerlijk schijnt. In de pauze gaan we dus lekker vitamientjes ‘opsnuiven’; neus in de zon!
Een paar weken geleden hebben we bij de Lidl in Griekenland (het waren toen Holland-weken) hyacinten in Delftsblauwe potjes gekocht. Die gaan we vanmiddag eens poten. Laat de lente maar komen!!
