20140810 F ICKwamen we zaterdagochtend moe maar voldaan terug van vakantie, ben je ruim 12 uur later ziek en 36 uur later lig je op de Intensive care aan allerlei slangen. Het zou je maar gebeuren, en het gebeurde, bij mijn eigen vrouw.

Zaterdagochtend had ze nog boodschappen gedaan, zaterdagmiddag voelde ze zich niet lekker worden. Zaterdag – op zondagnacht veel overgegeven en rond de middag begonnen haar vingers te verkrampen, geen goed teken. Zondagavond oppas opgetrommeld en naar de huisartsenpost in Harderwijk gereden. Van de huisartsenpost naar de spoedeisende hulp en aan allerlei slangen en apparatuur gekoppeld.

Op het nachtelijke medische mallemolen menu stond een echo (galblaas check), een hartfilmpje, een longfoto en een blaas katheter. Er viel weinig aan te ontdekken, wel veel uit te sluiten maar de koorts bleef, samen met een hoge hartslag en een zeer lage bloeddruk (geen goede combi). Ze heeft liters vocht gekregen en uitgeplast, maar de bloeddruk bleef laag. Om half drie vannacht waren ze klaar met de slangen en apparatuur, maar slaap werd haar vannacht niet gegund.

Fran(cien heeft vooralsnog een bloedvergiftiging. Ze licht op de Intensive Care, krijgt twee soorten antibiotica en moet daar tot en met donderdag blijven. Vooralsnog is ze ‘redelijk stabiel’. Zelf is ze aardig bij kennis, moe en riebelig. Ze vind het in het ziekenhuis maar saai (en dat kan ik me goed voorstellen) en heeft behoefte aan rust.

De oudste drie zijn aan het logeren bij opa en oma en de jongste telg (die gisteren jarig was) neem ik onder mijn hoede. We hebben deze week een ‘aangepast programma’ en gebed voor haar ziekenhuis periode wordt zeer gewaardeerd!

 

 

Reageren