20130129 spijker op de kastHet was bijna drie jaar geleden dat ik uit het bakje werd gevist, tussen mijn soortgenoten, samen met m’n maatje ‘Nail’. Ik werd naar boven gebracht en voordat ik kon ontdekken wat de schaduw boven mijn hoofd deed, kreeg ik een enorme dreun op mijn kop. BAM. Wat er daarna gebeurde kan ik me niet meer herinneren.

Toen ik de volgende dag weer een beetje bijkwam, zag ik aan het einde van de kast m’n buddy Nail staan. Hij had net zo’n weids uitzicht als mij over een grote kamer met een groot bed erin.

Het was een paar dagen later dat er ineens wel vijf mensen in de kamer stonden, er was wat gekreun en toen babygehuil. Bijzonder om als stille getuige mee te maken.

Gelijk daarna werd het Nail en mij duidelijk, we waren hier geplaatst met een missie. We werden gebruikt als ankerpunt voor de versiering en mochten de lijn vasthouden waaraan piepkleine kleertjes kwamen te hangen. Die week was de drukste week uit m’n leven, ik keek m’n ogen uit!

Daarna is het een stuk rustiger geworden. Werkloos zagen we af en toe springende kinderen op het bed en ’s avonds twee mensen die er sliepen.

Maar laatst heb ik in de wandelgangen gehoord dat we weer aan het werk worden gezet. Begin augustus worden we waarschijnlijk weer opgetuigd om versierd te worden en wordt het waarschijnlijk net zo’n drukke week als toen. Nail en ik kijken er nu al naar uit.

4 reacties op “De spijker op de kast

  • huizeph

    Ik weet dat Nail stof hapt, dus geen reacties op de foto aub 😉

    • Marjolein

      Met dat stof komt het wel goed, zodra de GROTE POESTSDRANG zich aandient!! Ik denk dat er maar weinig mensen durven te reageren op deze foto….

  • Truus

    Benieuwd of jullie de stand op 3-1 zetten of dat het 4-0 wordt…!
    Hoe dan ook: een nieuw leven is GROTE vreugde!
    En die vreugde verwelkomen we met groot genoegen in onze familie.
    Nummertje 17 is net zo fijn als de eerste. Het wonder lijkt wel steeds groter te worden.
    Geniet van deze tijd, het is een zegen als je het w

  • Pingback: Leven en dood | Florianph's Blog

Reageren