Vanochtend in de kerkdienst zat ik een beetje met kromme tenen. De spreker was gemotiveerd en goed voorbereid, maar sloeg mijns inziens de plank mis. Ik mistte in de preek een beetje de ‘Jezus’-stijl-van-spreken-factor’; beeldend, met voorbeelden, een verhaal, de praktijk van alledag, een bemoediging, vernieuwend onderwijs.
M’n tenen krulden zich bij zinsnede zoals: “Het vlees dat je op een verkeerd been wil zetten, zit je in de weg.” of “Dat we inzien dat we bezoedeld en bevlekt zijn. vol van veiligheid.” Ik dacht aan het tienermeisje wat voor me zat. Zou zij snappen wat de spreker bedoeld?!
Nu is het makkelijk om kritiek te uitten, maar tegelijkertijd zou ik wel willen helpen, door met anderen te brainstormen, aandachtpunten bij de (s)preekvoorbereiding of een preek-jaar-thema-lijn neer te zetten.
Vanochtend popte het idee van een ‘optioneel feedback formulier voor sprekers’ naar boven. In de zaal zitten een aantal mensen die in het feedback-voor-sprekers-commissie-team zitten en die geven een cijfer op vlakken zoals, taalgebruik, aanspreekbaarheid, beeldgebruik, humor, praktijkgericht, onderwijsgehalte en voorzien dat eventueel van commentaar. Als lid vul je die tijdens of na de dienst even in, zet je naam en telefoon erboven en geeft het terug aan de spreker. Op die manier kun je sprekers laten groeien en scherp houden en ontstaan er vanzelf goeie boeiende preken, waarbij je aan de lippen hangt van de spreker. Want dat doe ik graag.
PS: De preek ging vanochtend over In de hemel is het schoon‘
