Gisteren waren we in de Morgenstond Gemeente in Delft en ging het over een zwijgzame God. Een voorbeeld: God zwijgt als Mozes veertig jaar lang in de woestijn de schapen hoedt. In het overbekende verhaal van ‘de verloren hervonden zoon, komen er dan weer nieuwe elementen naar voren. De Vader zegt niets tegen zijn verloren zoon die thuis komt, maar zijn houding is alles zeggend en vol liefde.
De vader praat wel met de knecht en de zoon die thuis is gebleven. De spreker stond stil bij stiltes in je leven. Waarin God meer zwijgt dan spreekt. Hieronder het verhaal:
Vervolgens zei [Jezus]: ‘Iemand had twee zonen. De jongste van hen zei tegen zijn vader: “Vader, geef mij het deel van uw bezit waarop ik recht heb.” De vader verdeelde zijn vermogen onder hen. Na enkele dagen verzilverde de jongste zoon zijn bezit en reisde af naar een ver land, waar hij een losbandig leven leidde en zijn vermogen verkwistte. Toen hij alles had uitgegeven, werd dat land getroffen door een zware hongersnood en begon hij gebrek te lijden. Hij vroeg om werk bij
