Vandaag lazen we uit de Bijbel Psalm 137 en een paar verzen uit Jeremia. Het Joodse volk is weggevoerd in ballingschap. De Joden waren down en somber in een totaal andere omgeving. Ze waren bezig met God, maar zoveel mogelijk verwijderd van hun eigen omgeving. Ze hadden hun harpen aan de wilgen gehangen. (Ja ja, het spreekwoord … aan de wilgen hangen komt daar vandaan) Ze waren gestopt om muziek te maken voor God.
Onze tijd is niet zoveel anders dan 3000 jaar geleden. We bouwen als christenen een muur om ons heen om het veilig te houden, net zoals de Joden toen. Jeremia kreeg door om voor vrede te bidden, om te bidden voor de stad en de omgeving. En zo mogen wij dat ook doen voor onze eigen buren, dorpsgenoten, scholen, sportverenigingen. Als christen leef je in twee dimensies; de hemel en de wereld.
Jezus leerde het onszelf ook om te bidden: ‘Laat uw koninkrijk komen, op de hemel en op de aarde!‘
