Gisteren las ik onderstaand interessant artikel.

In onze samenleving lijken we steeds meer te leven voor momenten van ontspanning en vermaak. Dat doen we zo intensief, dat die momenten het ultieme doel van ons bestaan worden. Het lijkt alsof de momenten van arbeid en nuchterheid slechts in dienst staan van dit vermaak. Net zoals bij een alcoholist of een drugsverslaafde de activiteiten tussen de roesmomenten door gericht zijn op het onderhouden van de verslaving. Stap voor stap is er een gigantische industrie opgebouwd om die dwangmatige zucht naar genot te voeden: de vermaakindustrie.
Deze vermaakindustrie is het legitieme

Reageren