Gisteren heb ik samen met mijn broertje, een vriend en zijn broertje de korfbalfinale in Ahoy bezocht. Ik genoot enorm van het event. Zelf heb ik ook twee jaar gekorfbald en krijg korfbal-kriebels bij het aanschouwen. In de tien jaar dat ik niet meer actief speel zijn er een hoop regels veranderd en zie je de sport evolueren. De vrije ballen zijn een soort van verkapte strafworpen en binnen 25 seconden moet de korf geraakt zijn.
Als je de top-korfballers bezig ziet dan zie ik ook de toewijding. Waar wij ze zien blinken op TV of tijdens een finale, trainen die gasten jaar in, jaar uit, dag in dag uit. Hun hele leven staat in het teken van korfbal. Ik vraag me dan twee dingen af. 1) Hoe ziet hun gezinsleven eruit en 2) eigenlijk zou ik ook een topsporter voor God moeten zijn en dagelijks trainen.
Nog even terug naar de finale, Koog Zaandijk won, Dalto verloor en de freestyle voetballer Sufiane touzani liet ook nog zijn kunstjes zien.
