Ik heb nu drie afleveringen gekeken van het korte EO programma 40 dagen zonder jou. Vandaag een avondje relaxt op de bank en wie zie ik op TV? Kees, m’n oude baas en medekerkganger in Delft. Kees, een ondernemer, met eigen zaak heeft moeite met en zorgen in zijn huwelijk. Das confronterend om te zien. Je wenst toch het beste voor een ieder.
In het programma zie ik vaak twee mensen die langzamerhand van elkaar verwijderd zijn. Gaandeweg hebben ze elkaars belangen opzij gezet. De scene waarin Annelies, Kees’ vrouw, met simpele Playmobiel-poppetjes hun relatie neerzet is emotioneel en confronterend. Je neemt een helikopterview op je gezin.
Ik vraag me gelijk af waar ik dan sta in mijn gezin. De mens is een ego. Een ega heb je niet nodig, toch? Liefde lekt. Zorg dat je de theorie praktiseert: Heb de ander meer lief dan jezelf. En dat is een levenslange opdracht.
